جاذبه های گردشگی قلعه گنج

کوه علم شاه يا (بنه وان)از جاهاي ديدني طبيعي شهرستان عنبرآباد مي‌باشد که بلندترين قله رشته کوه جبالبارز و جنوب استان مي‌باشد که بزرگترين آبشار خاورميانه يعني آبشار رودفرق از دامنه جنوب غربي اين کوه سرچشمه مي‌گيرد، که متاسفانه فرمانداري ونمايندگي صدا و سيماهيچگونه توجهي نسبت به تبليغ و نمايش اين مکان گردشگري و زيباي طبيعي نداشته‌اند.

ديدني‌ها:

تپه‌هاي باستاني کنارصندل:معرف ترين و قديمي ترين تمدن دنيا (تپه‌هاي باستاني کنار صندل) پنج (5)دقيقه با اتومبيل از مرکز شهر عنبرآباد به طرف بخش اسماعيلي اين شهرستان فاصله دارد که به نام جيرفت ختم شده‌است.
آبشار رودفرق، کوه علم شاه، بندر دوساري، کوه‌هاي زيبا و سرسبز گمرکان با رودخانه پرآب، باغ‌هاي زيباي مرکبات و نخل‌هاي خرما، زيارت سيد عبدالله يکي از نوادگان امام جعفر صادق (ع) در روستاي نورک بخش جبالبارز جنوبي، درختان تنومند گريپ فروت و پرتقال کشت و صنعت عنبرآباد، وجود گونه با ارزش گياهي ((جگ)) درخت بومي منطقه سبزواران واقع در اکثر مسيرهاي دامنه‌هاي رشته کوه جبالبارز (منبع کتاب جيرفت در آيينه تاريخ نوشته حسين رفعتي عضو انجمن داستان شهرستان عنبرآباد) با توجه به منبع از درخت جگ در ساخت سقف تخت جمشيد استفاده شده‌است. هم اکنون اين درختان در روستاي گمرکان - دسک - تيغ سياه - و ميجان يافت مي‌شود. ازديگرمكانهاي ديدني كوه زردزارچون درنزديكي روستاي جونسك وطبيعت زيباي روستاي تمنوييه است كه در منطقه ي جبالبارز قراردارند./قسمت اخر طبق تحقيقات مصيب احمديوسفي دانشجوي كارشناسي باستانشناسي دانشگاه تهران/ سال1387.

ايل جبال بارزي:
بخش جبال بارز از توابع شهرستان جيرفت و عنبرآباد است و ارتفاعاتي دارد که از شمال به جنوب کشيده شده‌است و شهرستان‌هاي بم و جيرفت و عنبرآباد در قسمت شمال و جنوب آن قرار گرفته‌اند و عشاير سلحشور ايل جبال بارز در اين ناحيه زندگي مي‌کنند.

وجه تسميه وسوابق تاريخي:
وجه نامگذاري قوم بارز را مي‌توان از ريشه برازوبرز، تصور نمود که به معني بلندي و کوه‌است.اما با توجه به اعتقادات مردم اين ايل و همچنين جنگجويي و سلحشوري و روحيه ايلي آنان شايد بتوان اصل آن را از واژه پهلوي «بئيرزد» (bairazd) دانست که در بند هشن به معني برانگيزنده و جنگ آمده‌است.از انجا که واژه بئيرزد، درست صورت تلفظ «بارزد berizd بهرزد bairazd» مي‌تواند باشد که نام اصلي قوم بارز ضبط شده‌است.
استرنج مي‌گويد: «در شرق جيرفت جبال بارز واقع است که در قرن چهارم از جنگل‌هاي انبوه پوشيده بود و در زمان فتوحات اسلامي مجوسيان آنجا را پناهگاه خود قرار داده بودند تا از آسيب لشکرياني که خلفاي اموي به سرکوبي آنها مي‌فرستادند محفوظ بمانند و فقط پادشاهان صفاري توانستند آن ناحيه را مسخر و اهالي را تابع اسلام سازند. «معزالدوله احمد ديلمي نيز براي سرکوبي عشاير بارز به آنجا لشکر کشيده اما در اين نبرد شکست خورده‌است. ملک قاور سلجوقي (422-466هـ.ق 1050 -1037م) با قوم بارز جنگيده و آنان را قلع و قمع کرده‌است. مردم اين ايل با اتابکان فارس نيز زد و خوردهايي کرده‌اند و سرکوب شده‌اند.

قلمرو، سردسير و گرمسير:
مردم ايل جبال بارز، سرزمين خود را به 3 ناحيه مجزا به نامهاي مسکون، امجزو گاوکان تقسيم و براي هر يک از اين نواحي يکي از افراد لايق و مورد اعتماد ايل را به عنوان ريش سفيد و بزرگ انتخاب کرده‌اند و از دستورهاي او اطاعت مي‌کنند. منطقه سردسير اين ايل «مسکون» و گرمسير آنان «گاوکان» است ناحيه «امجز» نيز ييلاق خانهاي جبال بارز است.که در شهرستان عنبراباد واقع است.و داراي طبيعتي زيبا و بکر است ويکي از درختان بومي اين منطقه درخت جک است.

طوايف ايل جباري بارزي:
طايفه‌هاي اين ايل عبارتند از: سنجري، ميجاني، رشيدي، سرحدي، ملايي، احمديوسفي، احمدي، محمودي، بيدشکي، جعفري، ميرشکاري، صفا، پورجمعه، منصوربهمني، سالارکريمي، منزلي، سکندري و سمندري، توکلي، بهادري (بزسفيدها)، دريني.مصيب احمديوسفي